مطالعه بيان میزان ژن‌های GSTP1 در سرطان پروستات با استفاده از روش نانو حسگر زیستی

2021-01-12T11:42:38+03:30

دوره ۲، شماره ۲ (تابستان ۱۳۹۹)   |   متن کامل (pdf)

صدیقه رضایی، دکتر فرخ کریمی*

چکیده

مقدمه: سرطان پروستات PCa یکی از مهم‌ترین سرطان‌ها در مردان است. نرخ بروز آن در سال ۲۰۰۲، ۶۷۹۰۰۰ مرد مبتلابه سرطان پروستات در سراسر جهان بود. پنجمین سرطان شایع در جمعیت و دومین سرطان رایج در جمعیت مردان بعد از سرطان ریه است (در کشورهای غربی). بر اساس گزارش‌های کشوری ثبت سرطان ۱۳۸۷ در ایران ۸٫۸۳% است. تشخیص زودهنگام و درمان سرطان پروستات در مرحله I و II میزان مرگ‌ومیر را کاهش می‌دهد در مراحل اولیه سرطان پروستات بیشتر قابل‌درمان است تا در مراحل پیشرفته و متاستاز باشد. اولین و شایع‌ترین تغییر در سرطان پروستات هایپرمتیلاسیون گلوتاتیون S – ترانسفراز GSTP1 توصیف می‌شود جلوگیری از فعالیت GSTP1 می‌تواند حساسیت آن افزایش‌یافته و به DNA سلول آسیب وارد و منجر به سرطان شود.

مواد و روش‌ها: به‌منظور بهینه‌سازی شرایط واکنش برای شناسایی توالی CDNA ژن GSTP1 ابتدا کاوشگر تثبیت‌شده در سطح گرافن برای شناسایی توالی مکمل آن مورداستفاده قرار گرفت و شرایط واکنش برای توالی مکمل بهینه‌سازی گردید. در بهینه‌سازی عملکرد کاوشگر تثبیت‌شده در سطح گرافن برای شناسایی توالی مکمل (توالی هدف) فاکتورهای زمان و غلظت‌های مختلف توالی مکمل بهینه‌سازی گردید بهترین غلظت توالی مکمل، غلظتی است که بیشترین نشر فلورسانسی را نشان دهد به‌عبارت‌دیگر در اثر اتصال توالی مکمل به DNA کاوشگر در سطح گرافن جداشده و باعث ظاهر شدن نشر فلورسانس می‌گردد.

نتیجه‌گیری: واکنش هیبریداسیون،cDNA مربوط به نمونه‌های بیماران سرطان پروستات و سالم در اثر هیبرید شدن الگوی نشر فلورسانس متفاوت را نشان داد. میزان بیان ژن GSTP1 نمونه بیمار نسبت به GSTP1 نمونه سالم به‌طور معنی‌داری کمتر (p<0.01) مشاهده شد.

کلیدواژه: سرطان پروستات، اکسیدگرافن، هبیرید کردن، بیان ژن GSTP1